Wie ben ik?

Wie ben ik?

Wie ben ik achter deze donkere wolk,

Had ik maar een persoonlijke gedachten tolk.

Een tolk die mij kon vertellen,

Dat ik mezelf niet verder hoef te beknellen.

Te beknellen tot er weinig van mij overblijft,

Een eigen ik die over zee ver wegdrijft.

Kon ik maar even het kind zijn van een jaar of zes,

Die haar zoete limonade nog dronk uit een tuitfles.

Die buiten speelde met haar vriendje en vriendinnetje,

En een veilig thuis had bij haar liefdevolle gezinnetje.

Nu ben ik overgenomen door mijn eigen gedachten,

En omringd door hulpverleners die dit allen proberen te verzachten.

Ondanks de pijn die ik elke dag voel,

Weet ik heel goed waar in naartoe wil.

Ik wil anderen helpen die worstelen met dezelfde problemen,

De constante zorgen even van hen overnemen.

Uit ervaring weet ik hoe fijn het kan zijn,

Om even verlost te zijn van die verschrikkelijke mentale pijn.

Geen destructieve gedragingen,

Geen uitgebreide bevragingen.

Gewoon een arm om je heen,

En terug naar de ik in jezelf van een jaar of één